Η Διαχρονικότητα του Παραδοσιακού Χορού

Ο Κώστας Τσιάνος στο πρόγραμμα της παράστασης «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευρυπίδη που ανέβηκε από το Θεσσαλικό θέατρο το 1990 υποστηρίζει ότι μπορούμε να αναφέρουμε πως υπάρχουν μέχρι και σήμερα λαϊκοί χοροί και δρώμενα που διατηρούν έντονα τον τελετουργικό και μαγικό θρησκευτικό τους χαρακτήρα. Η συναισθηματική συμπύκνωση, η συμμετρία, η λιτότητα, η αυστηρή καθαρή γραμμή είναι χαρακτηριστικά των λαϊκών μας χορών που βρίσκουν συγκλονιστική αντιστοιχία με τις αρχές τους αρχαίου δράματος.

Μοτίβα Παραδοσιακών Χορών στο Αρχαίο Δράμα

Πέραν της ευρύτερης αισθητικής αντίληψης που επικράτησε κατά την αναβίωση της αρχαίας τραγωδίας, και είχε ως σκοπό διατηρώντας ανέπαφο τον πυρήνα της να εφευρεθούν αποτελεσματικότεροι τρόποι μετάδοσης των νοημάτων της, σημειώθηκαν συστηματικές προσπάθειες σύνδεσης του αρχαιοελληνικού παραδοτέου με το νεότερο λαϊκό πολιτισμό, υπό το πρίσμα της συνέχειας και της διαχρονίας. Ειδικότερα, παρατηρούμε τη χρήση μοτίβων που εντοπίζονται στη νεότερη χορευτική μας παράδοση σε πολυάριθμες παραστάσεις αρχαίου δράματος.

Οι Χορογραφίες στο Αρχαίο Δράμα

Επιδιώκοντας να διακρίνουμε τις τάσεις που επεκράτησαν στις παραστάσεις της αρχαίας τραγωδίας αναφορικά με τη χορογραφία, σύμφωνα με τη θεατρολόγο Αλεξία Παπακώστα θα πρέπει να αναφερθούμε αρχικά στην πρώτη περίοδο που εκτείνεται μέχρι και το 1975 και κατά την οποία τις παραστάσεις της Επιδαύρου μονοπωλεί το Εθνικό Θέατρο, και στη δεύτερη περίοδο μετά το 1975 οπότε κάνει την εμφάνισή του το Θέατρο Τέχνης, με πρωτεργάτη τον Κάρολο Κουν. Επίσης, χρήσιμη για την κατανόηση του θέματος είναι και η διαπίστωση ότι στις εν λόγω παραστάσεις παρατηρείται είτε το φαινόμενο της συνεχούς παρουσίας ορισμένων χορογράφων, οι οποίοι κατάφεραν να δώσουν το προσωπικό τους στίγμα, είτε της επιφόρτισης του ιδίου του σκηνοθέτη με την επιμέλεια της χορογραφίας.

Ο Χορός στην Αρχαία Τραγωδία

Ο σκηνοθέτης Κάρολος Κουν έγραψε για το χορό: « Πρωταρχικός παράγοντας του αρχαίου θεάτρου θα είναι πάντοτε ο χορός. Νοηματικά και λεκτικά, ηχητικά και μουσικά, κινησιακά και πλαστικά ο χορός διαμορφώνει το κλίμα του έργου, φωτίζει τους ήρωες και προβάλλει με το πάθος του τα μηνύματα του ποιητή».