Ένα νέο φεστιβάλ και η μέχρι σήμερα ιστορία

Άρθρο "Ένα νέο φεστιβάλ και η μέχρι σήμερα ιστορία" στο εν Άνδρω

Πολιτιστικός προγραμματισμός: μια μεγάλη πρόκληση για την Άνδρο

Άρθρο "Πολιτιστικός προγραμματισμός: μια μεγάλη πρόκληση για την Άνδρο", δημοσιευμένο στο "εν Άνδρω"

Προτάσεις για το branding του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας

Στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου των εκλογών του 2014 στο Κερατσίνι, ο Σταύρος Θεοδωράκης ως επικεφαλής του κινήματος «Το Ποτάμι» ανέφερε: «το ένα σενάριο είναι να γίνει η Ευρώπη Κερατσίνι, να προστεθεί φτώχεια πάνω στην φτώχεια και ανεργία πάνω στην ανεργία, και το άλλο σενάριο είναι να γίνει το Κερατσίνι Ευρώπη».

Από την παραπάνω φράση διαπιστώνεται εύλογα ένα χάσμα μεταξύ Κερατσινίου και Ευρώπης που σαφώς δεν οφείλεται στη γεωγραφική του θέση, αλλά αφορά πρωτίστως στην ταυτότητα των δύο περιοχών και την εικόνα τους.

Άνδρος: Η αξιοποίηση του πολιτισμού για την ανάδειξη ενός επώνυμου προορισμού

Στο πλαίσιο των εκστρατειών για τη θεμελίωση της αναγνωρίσιμης επωνυμίας ενός τόπου, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο πολιτισμός, καθώς η η διαδικασία branding ενός τόπου προϋποθέτει τη σε βάθος γνώση της πολιτισμικής ταυτότητας και ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του. Επιπρόσθετα, όπως αποτυπώνεται συχνά και στην τουριστική προώθηση, η ανάπτυξη και διαχείριση της αναγνωρίσιμης επωνυμίας ενός τόπου αξιοποιεί εικόνες και αντλεί περιεχόμενο από την πολιτιστική κληρονομιά, τα πολιτιστικά δρώμενα και τις αντίστοιχες υποδομές και εν γένει από τη συνολική παρουσίαση της πολιτιστικής δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα εντός αυτού. 
Εξάλλου, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο πολιτισμός πέραν των ιδιαίτερων φυσικών χαρακτηριστικών ενός τόπου, αποτελεί μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο και ως εκ τούτου συνιστά πρωταρχικό στοχείο για τη διαφοροποίησή του από άλλους^[1]

Ο ρόλος των στελεχών της αυτοδιοίκησης στην Τοπική διακυβέρνηση

H καθιέρωση της δημοκρατικής διακυβέρνησης σε συνδυασμό με τις προωθούμενες πολιτικές αποκέντρωσης, επέδρασε καταλυτικά στη διαμόρφωση της τοπικής αυτοδιοίκησης διεθνώς κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, με αποτέλεσμα οι πόλεις ανά τον κόσμο να πάψουν να διοικούνται ως τμήματα μεγαλύτερων, συγκεντρωτικών πολιτικών συστημάτων, όπου η συμμετοχή των πολιτών να είναι ανύπαρκτη ή περιορισμένη.

Στα συγκεντρωτικά συστήματα, οι ηγέτες είθιστο να ανταποκρίνονται στις κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες που εντόπιζαν «ιδίοις όμμασι». Κατά συνέπεια, οι κάτοικοι του κέντρου αξιοποιούσαν αυτές τις πρωτοβουλίες, ενώ οι κάτοικοι των πιο απομακρυσμένων περιοχών δεν κατάφερναν να καρπωθούν τα οφέλη των εκάστοτε κυβερνητικών προγραμμάτων και των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών.

O Βασιλιάς του Παρανοϊστάν

Σε μια μακρινή χώρα που την έλεγαν Παρανοϊστάν, ο βασιλιάς διασκέδαζε με την αυλή του σκαρώνοντας φάρσες στους υπηκόους του. Οι υπασπιστές του, Αδίκιος και Κάκιος, φρόντιζαν να εφευρίσκουν καθημερινά νέα τεχνάσματα για να γελούν περισσότερο στο παλάτι.

Άλλοτε έκρυβαν από κάποιους την τροφή και τους ανάγκαζαν να ψάχνουν ακόμη και σε σκοτεινά και βαθιά πηγάδια.

Άλλωτε έβαζαν κάποιους άλλους  να διαβάζουν παραμύθια ενώ τους βύθιζαν ξαφνικά στο σκοτάδι.

Άλλωτε έβαζαν κάποιους να προπονούνται με τις ώρες για να παίξουν ποδόσφαιρο και όταν έμπαιναν στο γήπεδο για τον αγώνα τους έκρυβαν την μπάλα.

Σε άλλους έλεγαν ότι η σκιά τους τούς κυνηγά για να τους ρουφήξει κι εκείνοι έτρεχαν για να γλιτώσουν πανικόβλητοι.

O δημοτικός προγραμματισμός στον τομέα του πολιτισμού

 

Σύμφωνα με τον Κώδικα δήμων και κοινοτήτων (Ν.3463/2006), ο πολιτιστικός τομέας αποτελεί έναν από τους 7 τομείς αρμοδιοτήτων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Ειδικότερα, βάσει του άρθρου 75, ενθαρρύνεται η ίδρυση πολιτιστικών και πνευματικών κέντρων, καλλιτεχνικών συνόλων, αλλά και η μελέτη και εφαρμογή προγραμμάτων, η διοργάνωση συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων και εκδηλώσεων, προωθούνται οι πολιτιστικές ανταλλαγές σε διεθνές επίπεδο, προβλέπεται η αποφασιστική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης στην ανάπτυξη του τοπικού πολιτιστικού τουρισμού, ενώ παρέχεται η δυνατότητα ανάληψης της συντήρησης και αξιοποίησης παραδοσιακών και ιστορικών κτιρίων.

Τα φολκλορικά φεστιβάλ στην εποχή του διαπολιτισμικού διαλόγου και της οικονομικής κρίσης

Περίληψη

Τα φολκλορικά φεστιβάλ συνιστούν πολιτιστικά γεγονότα με θεματικό άξονα τον λαϊκό πολιτισμό και δη τα μουσικοχορευτικά δρώμενα, με ιδιαίτερη απήχηση στο κοινό και μακρόχρονη ιστορία (δεκαετία του 1920).

Η απαρχή τους μπορούμε να θεωρήσουμε ότι βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα, με τα Παναθήναια, τα Ολύμπια, και τα Διονύσια, να αποτελούν ορισμένες μόνο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Μετά τη δεκαετία του ’80 συντελείται αφενός ραγδαία αύξηση των φεστιβάλ, αφετέρου καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια από τις σύγχρονες πόλεις για την αναβάθμιση του ρόλου τους ως προς τη φιλοξενία μεγάλου εύρους πολιτιστικών γεγονότων που συνδυάζεται με υψηλά επίπεδα επενδύσεων σε υποδομές, ανθρώπους, δεξιότητες και προγράμματα. Οι εξελίξεις αυτές συνεπάγονται την εμφάνιση μιας εναλλακτικής μορφής τουρισμού, του Φεστιβαλικού Τουρισμού που θεωρείται το ταχύτερα αναπτυσσόμενο τμήμα της τουριστικής βιομηχανίας.

Έτσι τα φεστιβάλ ανάγονται σε δημοφιλή εργαλεία τουριστικής προώθησης, καθώς αυξάνουν τη ζήτηση για τον τοπικό τουρισμό, επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο, συμβάλλουν στην αναμόρφωση της εικόνας ενός τόπου και προβάλλουν προορισμούς που φιλοδοξούν να αναδειχθούν στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.

Κι ενώ ομολογουμένως πρόκειται για έναν αναπτυσσόμενο και πολλά υποσχόμενο κλάδο, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος του καλλιτεχνικού ευτελισμού τους. Για το λόγο αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και δη σε περιπτώσεις φεστιβάλ που στηρίζονται σε μια μακρόχρονη πολιτιστική παράδοση προκειμένου να μην πληγεί η σημασία και η καλλιτεχνική τους αξία.

Festivals and Creative Cities: The Greek Local Governments and the Festival Sector

Festivals and Creative Cities:

The Greek Local Governments and the Festival Sector

MARIA PSARROU[1]

Abstract

Since the last 2 decades, the concept that access to cultural resources and cultural consumption are the cornerstones of urban development strategies, has strongly affected the urban management theoretical framework. The term “culture” has semantically broadened to include social, economic and political aspects, being currently associated with urban development. Therefore, cultural planning is fundamental for the evolution of prosperous cities which are able to participate in an international network of creative cities, competing with each other for talent, business, resources and global attention.

Περιφερειακή πολιτιστική πολιτική: προτάσεις και προβληματισμοί

Στην πρόσφατη πρόταση για μια νέα πολιτιστική πολιτική που συντάχθηκε για λογαριασμό του ΥΠΠΟΤ από μια ομάδα διακεκριμένων εμπειρογνωμώνων και ερευνητών, ανάμεσα σε άλλα επιμέρους ζητήματα που αφορούν στο σύγχρονο πολιτισμό, τίθεται και το ζήτημα της περιφερειακής πολιτιστικής πολιτικής.

Ως ζητούμενο προβάλλεται η αναζήτηση του «σημείου επικουρικότητας και πολιτικής συναρμοδιότητας του ΥΠΠΟΤ με τις περιφέρειες», προκειμένου να αποφευχθεί η αποσπασματικότητα σε επίπεδο δράσεων, οι αλληλοεπικαλύψεις και ενίοτε η διάσταση σε επίπεδο στοχοθεσίας που έχουν ως αποτέλεσμα τη μειωμένη αποτελεσματικότητα και την κατασπατάληση πόρων.